Historia mówi o pewnym starcu, który wraz z małym chłopcem podróżowali na osiołku. Kiedy przechodzili przez wioskę, starzec prowadził osiołka, a chłopiec podążał tuż za nim. Ludzie we wsi kręcili głowami i mówili, że starzec jest głupcem, że idzie pieszo zamiast jechać wygodnie na ośle. Aby zaprzestać ich komentarzom, starzec wspiął się na osiołka i podążali dalej. Gdy doszli do kolejnej wioski, mieszkający tam ludzie zaczęli wytykać ich palcami, mówiąc, że starzec musi być okrutnym człowiekiem skoro pozwala, aby dziecko szło piechotą, podczas gdy on sam wygodnie jedzie na grzebiecie osła. Wobec powyższego starzec zszedł ze zwierzęcia, a postadził na nim chłopca. Kiedy doszli to kolejnej wioski, ludzie oskarżali malca o brak dobrego wychowania i szacunku do starszych i z politowaniem kiwali głowami na widok idącego piechotą starca. Znaleźli się tacy, którzy zasugerowali, aby oboje usiedli na osła i w ten sposób kontynuowali podróż. Starzec usiadł więc obok chłopca i tak dojechali do kolejnej wioski. Na ich widok mieszkańcy wioski nie mogli przejść milcząco w obliczu okrucieństwa jakie wyrządzane było zwierzęciu. Jakże to możliwe, aby biedne, bezbronne zwierzę musiało dźwigać dwoje ludzi?! Po kolejnych wioskach roznosiły się słuchy, że widziano dziwnego starca, który podróżując z małym chłopcem niósł na swoich plecach osła...
Nie możesz dogodzić wszystkim. Nawet twoje najmniejsze próby i wysiłki mogą okazać się bardzo frustrujące. Usiłowanie dogodzenia każdemu może stać na przeszkodzie w wykonywaniu tego, do czego zostałeś powołany. Apostoł Paweł, chociaż zważał na opinie innych ludzi, napisał:
„A teraz, czy chcę ludzi sobie zjednać, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Bo gdybym nadal ludziom chciał się przypodobać, nie byłbym sługą Chrystusowym” – Gal.1:10